Reisverslag van onze dagtocht naar Veghel
Het was een stralende zomerdag toen we op 22 maart vertrokken naar het Brabantse plaatsje Veghel.
We ondervonden waarin een kleine, vaak onbekende plaats als Veghel groot kan zijn. Want dat hebben we die dag ervaren.
Maar eerst hebben we in Meteren koffie met gebak genuttigd. Het prachtige restaurant had de naam “3 Zussen”. Dat heeft geen verdere uitleg nodig. Enig!
Na een prachtige toeristische route, waar onze chauffeur ons veel wist te vertellen over allerlei bezienswaardigheden, kwamen we aan in Nistelrode waar we van een heerlijke lunch konden genieten. Om twee uur kwamen we aan in Veghel bij de ‘Verspillingsfabriek’. We kregen een uitgebreide presentatie over het ontstaan van deze fabriek.
Lang geleden was er een mijnheer Hutten, die zich ergerde aan de enorme voedselberg die werd weggegooid. 5 miljard voedsel werd per jaar doorgedraaid en weggegooid! Alles waar een kleinigheidje aan mankeerde weggedaan
Groente, zuivel, vlees, fruit en zaden is ‘niet helemaal gaaf ?’ Weggooien dus.
Om deze verspilling tegen te gaan heeft de heer Hutten deze verspillingsfabriek opgericht.
Hij moet een zeer sociaal mens zijn geweest, want er werd meteen samengewerkt met de voedselbanken in Nederland en jongeren met een sociale achterstand konden gaan werken in deze fabri
ek. Geweldig in die tijd. Het werd een daverend succes en zijn zonen hebben het bedrijf voortgezet.
Al met al een boeiende en leerzame presentatie. Daarna volgde een rondleiding die ik niet heb meegemaakt. Ik bleef bij een vriendin en oud-collega van mij in de kantine omdat zij een iet onwel was. Anita bleef ook bij ons.
Na de rondleiding kregen we koffie met een in de fabriek gemaakte koek. Een soort ontbijtkoek met bananen erin. Verrassend lekker!
Ik vond het een indrukwekkende dag; om nog eens over na te denken. Ik ga ook de merken ‘Krachtpatsers’ en ‘Heel veel soeps’ bij de Jumbo kopen. Geweldig wat drie generaties hebben opgezet en bereikt. We zijn beland in een weggooi maatschappij en in Veghel werd ons een spiegel voorgehouden.
Al met al een leerzame dagtocht.
Corry Okken
