Reisverslag van 21 februari 2022

Eindelijk gingen we weer. Bijna 2 jaar geen gezellige dagtocht wegens corona.
We hebben er naar uitgekeken. Deze dagtocht stond geheel in het teken van Frederiksoord, een klein dorp in Drente.

Het onderwerp van deze dag was: “Het huis van Weldadigheid”

Onderweg vertelde onze gezellige chauffeur Rienk ons allerlei bezienswaardigheden die we onderweg tegenkwamen.
Om half 11 hebben we genoten van een heerlijk kopje koffie met gebak in Nunspeet.
Daarna koos onze chauffeur voor een tocht door kleine dorpjes, in plaats van de snelweg. Super!
Hij wist veel te vertellen over alle bezienswaardigheden en bijzonderheden, die we onderweg zagen.

Wat kan die man het vertellen.

Zo werd het een boeiende en leerzame reis naar het Drentse plaatsje Frederiksoord.
Om half 1 waren we mooi op tijd voor een lekker twaalf uurtje.
Daarna volgde een boeiende middag over de koloniën van Weldadigheid.

“Het is 1818 en Napoleon heeft ons land in armoede achtergelaten.
Een derde van de bevolking was afhankelijk van de hulp van anderen. Armoede heerste er.
Onder leiding van Generaal Johannes van den Bosch wilde men de armoede bestrijden. “De Maatschappij van Weldadigheid” wordt opgericht.

In Frederiksoord wordt de eerste Proefkolonie opgericht.
Er werden 52 boerderijen gebouwd om de arme arbeiders te ontvangen.
Hier konden ze op werk en onderdak rekenen.
De kinderen moesten verplicht naar school en er kwamen kerken en een ziekenfonds, scholen en meerdere voorzieningen.
Met deze sociale voorzieningen loopt de Maatschappij van Weldadigheid 80 jaar voorruit op de rest van Nederland.

Door dit hele gebeuren, ontwortelden de arme mensen zich van de armoede.
Dit gebied noemen we: “De koloniën van Weldadigheid”.

Het begin van een bijzondere geschiedenis.

De Koloniën van Weldadigheid zijn s`werelds eerste meest grootschalige voorbeeld van binnenlandse landbouw koloniën om armoede te bestrijden.
Het experiment was gericht op het omvormen van armen tot productieve burgers en met woeste grond tot productief landbouw gebied. De verheffing van de inwoners stond centraal. Niet alleen met werk, maar ook met onderwijs en morele vorming.

Nu ruim 200 jaar later leeft het gedachtegoed van Johannes van den Bosch nog steeds.
Dit hele proces was indrukwekkend, het was zien, beleven en verwonderen.”

Ten slotte hebben we onder leiding van een gids een rondrit door het Drentse landschap gemaakt.
Ik vond het een bijzonder fijne en leerzame dagtocht.

Dank aan onze drijvende kracht Anita!

Corry Okken.